POLONEZ 3-drzwiowy
produkcja w latach (1980-1981)

OPIS MODELU

Wg kontraktu podpisanego z Włochami na nowe nadwozie samochodu FSO wersja 3-drzwiowa miała być najtańszą i podstawową. Tak się jednak nie stało – pierwszeństwo w produkcji uzyskała praktyczniejsza wersja 5-drzwiowa. O Polonezie 3-drzwiowym jednak nie zapomniano i na początku 1980 roku uruchomiono produkcję. Mimo, że technologia umożliwiała znacznie więcej, to w przeciągu dwóch lat powstało tylko kilkaset aut.

W stosunku do auta produkowanego wcześniej wydłużono drzwi przednie w celu umożliwienia wsiadania na tylną kanapę. Fotele wyposażono w mechanizm pochylania oparcia. Szyby tylne boczne uzyskały nowy kształt. Dzieliły się na stałe i uchylane. W sumie powierzchnia przeszklona wzrosła, dzięki czemu łatwiejsze było poruszanie się po mieście. Na tylnej klapie pojawił się gumowy spojler.

Niestety samochód nie spotkał się z dobrym przyjęciem. Osoby, które było stać na tak olbrzymi wydatek oczekiwały maksimum komfortu, także podczas zajmowania miejsc przez pasażerów. Funkcjonalność porównywalna do „malucha” skutecznie odstraszała od zakupu. Zbliżający się kryzys stanu wojennego ostatecznie przypieczętował los tej ciekawej wersji Poloneza. (oprac. Adam Stelmach, FSOAUTOKLUB)

SILNIKI

– pojemność skokowa 1481 cm3, moc maks. 55 kW (75 KM), 150 km/h
– pojemność skokowa 1481 cm3, moc maks. 60 kW (82 KM), 155 km/h
– pojemność skokowa 1995 cm3, moc maks. 82 kW (112 KM), 175 km/h  – tylko dla instytucji państwowych PRL

POLONEZ TRUCK
produkcja w latach 1988-2003

OPIS MODELU

W połowie lat 80-tych produkowano zasadniczo tylko 3 typy samochodów dostawczych: Nysę, Żuka i Tarpana. Wszystkie były już znacznie przestarzałe – ich konstrukcja bazowała na podzespołach FSO Warszawy. Produkowany Pick-up na bazie Polskiego Fiata 125p miał zbyt małą ładowność aby mógł być uważany za prawdziwy samochód dostawczy. Sytuacja wymagała pilnej zmiany.

W FSO powstała koncepcja samochodu pick-up opartego na bazie Poloneza, ale jednocześnie o ładowności prawie 2 razy większej niż w dotychczasowym. Zastosowano zatem hybrydę samonośnego nadwozia Poloneza 3-drzwiowego z ramową konstrukcją charakterystyczną dla samochodów ciężarowych. Produkcję uruchomiono w przejętych zakładach FSD w Nysie.

Samochód okazał się strzałem w dziesiątkę. Zmiana systemu umożliwiła rozkwit przedsiębiorczości i powstanie małych firm, które czekały na taki samochód. Sprzedaż była bardzo dobra, także za granicą, gdzie auto zostało ciepło przyjęte.

Na fali sukcesu opracowano kolejne wersje Trucka z wydłużonym rozstawem osi, podwójną kabiną, wywrotkę, chłodnię i wiele innych. W 1993 roku otrzymało zmiany charakterystyczne dla modernizacji Caro a w 1997 dla Plus. Upadek Daewoo i nieszczęśliwe decyzje zarządców majątkiem FSO spowodowały zakończenie produkcji samochodu, który jeszcze przez wiele lat mógł być z powodzeniem sprzedawany w Polsce i za granicą.

SILNIKI

– pojemność skokowa 1481 cm3, moc maks. 60 kW (82 KM),  135 km/h
– pojemność skokowa 1596 cm3, moc maks. 64 kW (87 KM),  140 km/h
– pojemność skokowa 1596 cm3, moc maks. 56 kW (76 KM),  130 km/h
– pojemność skokowa 1905 cm3, moc maks. 50 kW (68 KM),  125 km/h, Diesel - Citroen

opracował: Adam Stelmach, FSOAUTOKLUB
zdjęcia: materiały reklamowe FSO, Daewoo-FSO